Wzorce relacji damsko-męskich w polskich programach telewizyjnych typu reality show opartych na konwencji konkursu
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTEWzorce relacji damsko-męskich w polskich programach telewizyjnych typu reality show opartych na konwencji konkursu
Data publikacji: 03.2024
Zeszyty Prasoznawcze, 2024, Tom 67, Numer 1 (257), s. 105 - 120
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.24.007.19195Autorzy
Wzorce relacji damsko-męskich w polskich programach telewizyjnych typu reality show opartych na konwencji konkursu
Programy telewizyjne w formacie reality show dostarczają widzom przede wszystkim rozrywki opartej na dynamicznym rozwoju akcji oraz możliwości podglądania, jak celebryci czy medialni nowicjusze radzą sobie z rzeczywistością oraz trudnymi zadaniami postawionymi przez scenarzystów programu. Każda tego typu produkcja niesie ze sobą szereg innych wartości i wzorców, w tym podejścia do płci człowieka oraz relacji między mężczyznami a kobietami. Niniejszy artykuł ma na celu określenie i usystematyzowanie tego, jakie wzorce i modele relacji damsko-męskich pojawiają się w czterech najpopularniejszych w Polsce reality show opartych na konwencji konkursu. Do badań zakwalifikowano cztery formaty, których głównym celem jest wygrana przez pary damsko-męskie, poprzedzona grą i rywalizacją wszystkich uczestników: „Hotel Paradise”, „Love Island. Wyspa miłości”, „Sanatorium Miłości” oraz „Ex na plaży”. Produkcje te łączą zbliżone zasady rozgrywki, natomiast różni wiek uczestników, ich status społeczny, a także profil nadawcy. Metodologia badań opiera się na analizie reprezentacji społecznych w oparciu o testowanie stereotypów płci biologicznych oraz wyznaczenie ich aktualnych kategorii. Na podstawie losowo dobranej próby odcinków z tych czterech programów zweryfikowane zostały założenia badawcze dotyczące powielania w polskich reality show kulturowych stereotypów dotyczących płci biologicznych.
Barłowski D. (2020). Męskości w soczewce. Neotelewizyjne konstruowanie tożsamości w programie MTV Ex na plaży Polska. Śląskie Studia Polonistyczne, nr 1 (15), s. 1–19.
Bartmiński J. (2007). Językowe podstawy obrazu świata. Lublin.
Butler J. (2008). Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, przeł. K. Krasuska. Warszawa.ARTYKUŁY WZORCE RELACJI DAMSKO-MĘSKICH W POLSKICH PROGRAMACH 119
Ellemers N. (2018). Gender Stereotypes. Annual Review of Psychology, vol. 69, s. 275–298.
Filonenko A. (2017). Reality Show in Modern System of Mass Communication (Based on Ukrainian Reality Show). Актуальні питання масової комунікації, vol. 22, s. 8–18.
Godzic W. (2004). Telewizja i jej gatunki po „Wielkim Bracie”. Kraków.
Haines E.L., Deaux K., Lofaro N. (2016). The Times They Are a-Changing… or Are They Not? A Comparison of Gender Stereotypes, 1983–2014. Psychology of Women Quarterly, vol. 40 (3), s. 353–363.
Hamilton D.L., Sherman J.W. (1994). Stereotypes. W: R.S. Wyer, T.K. Srull (red.). Handbook of Social Cognition (s. 1–68). New York–London.
Heilman M.E. (2012). Gender Stereotypes and Workplace Bias. Research in Organizational Behavior, vol. 32, s. 113–135.
Kavka M., Weber B.R. (2017). Introduction: Transnational Gender Cultures and Reality TV. European Journal of Cultural Studies, vol. 20 (1), s. 3–9.
Kloch Z. (2004). Reality show i kultura masowa. Pamiętnik literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej, nr 95/3, s. 145–171.
Knippenberg A. (1996). Group Performance. W: M. Hewstone, W. Stroebe, G.M. Stephenson (red.). Introduction to Social Psychology: A European Perspective (s. 315–349). Oxford.
Koenig A.M., Eagly A.H., Mitchell A.A., Ristikari T. (2011). Are Leader Stereotypes Masculine? A Meta-analysis of Three Research Paradigms. Psychological Bulletin, nr 137 (4), s. 616–642.
Krzpiet M. (2005). Fenomen ekshibicjonizmu w telewizji. Kraków.
Langenhove L.V., Harré R. (1994). Cultural Stereotypes and Positioning Theory. Journal for the Theory of Social Behaviour, vol. 24 (4), s. 359–372.
Lippmann W. (1922). Stereotypes. W: W. Lippmann. Public Opinion (s. 79–94). New York.
Madsen O., Brinkmann S. (2012). Lost in Paradise: Paradise Hotel and the Showcase of Shamelessness. Cultural Studies ↔ Critical Methodologies, vol. 12 (5), s. 459–467.
Mast J. (2016). Negotiating the ‘Real’ in ‘Reality Shows’: Production Side Discourses between Decostruction and Reconstruction. Media, Culture & Society, vol. 38 (6), s. 901–917.
Mudyń K. (2002). Stereotyp. W: K.W. Frieske, H. Kubiak, G. Lissowski, J. Mucha, J. Szacki, M. Ziółkowski (red.). Encyklopedia socjologii, t. 4 (s. 119–123). Warszawa.
Sanakiewicz M. (2016). Telewizja ponowoczesna. Logiki i imaginacje medialne. Gdynia.
Sriram A. (2019). Understanding Reality Television: A Study of Tamil Television Reality Shows Impact on Audience. Anthropological Researches and Studies, vol. 9, s. 79–86.
Turner G. (2006). The Mass Production of Celebrity. ‘Celetoids’, Reality TV and the ‘Demotic Turn’. Internation Journal of Cultural Studies, vol. 9 (2), s. 153–165.
Williams J.E., Best D.L. (1990). Sex and Psyche: Gender and Self Viewed Cross-culturally. London.
Wojciszke B. (2009). Człowiek wśród ludzi: zarys psychologii społecznej. Warszawa.
Zbróg P., Zbróg Z. (2017). Językowe i pozajęzykowe nośniki reprezentacji społecznych w dyskursie publicznym. Respectus Philologicus, nr 31 (36), s. 70–81.
https://www.tvn.pl/programy/hotel-paradise,70,pc; 8.12.2023.
Informacje: Zeszyty Prasoznawcze, 2024, Tom 67, Numer 1 (257), s. 105 - 120
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Wzorce relacji damsko-męskich w polskich programach telewizyjnych typu reality show opartych na konwencji konkursu
Models of Male‑Female Relationships in Polish Competition‑Based Reality TV Shows
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Polska
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków
Publikacja: 03.2024
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 314
Liczba pobrań: 188
Sugerowane cytowania: Harvard